Συρθήκαμε στο πρώτο Μνημόνιο με το δίλημμα ή ΔΝΤ ή δεν θα πληρωθούν μισθοί και συντάξεις και σε δύο χρόνια το πολύ θα έχουμε βγει στις αγορές.
Το Μάρτη του 2011 ανακοινώθηκαν η επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του χρέους και η μείωση του επιτοκίου.
Μετά ήρθε το Μεσοπρόθεσμο που θα έλυνε οριστικά το πρόβλημα, πριν περάσει ένας μήνας δεν μας έδιναν την 5η δόση και στις 21 Ιουλίου αποφασίστηκε κούρεμα 20% και "ανακούφιση" για οριστική λύση του προβλήματος χρέους.
Εδώ και δύο μήνες δεν μας δίνουν την 6η δόση και πάλι έγινε αναθεώρηση της απόφασης του Ιουλίου και πάμε σε κούρεμα 50% και δεκαετές πρόγραμμα νέας λιτότητας για να μπορέσουμε, και αν, να βγούμε στις αγορές το 2020.
Το διάστημα αυτό ψηφίστηκαν δεκάδες Νόμοι, που στην πλειοψηφία τους δεν εφαρμόζονται, έγινε η πιο άγρια επιδρομή στο εισόδημα των Ελλήνων, καταργήθηκαν εργασιακά δικαιώματα, η ύφεση βαθαίνει και η ανεργία καλπάζει.
Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν μια τρύπα στο νερό.
Γιατί κανένα από αυτά που προσδοκούσε η Κυβέρνηση και η Τρόικα δεν είχε αποτέλεσμα.
Το κράτος παραμένει σπάταλο και αναποτελεσματικό, όλοι οι δείκτες το επιβεβαιώνουν.
Το σημαντικότερο όμως και από τα αναποτελεσματικά μέτρα είναι η κοινωνική συνοχή που διαλύεται και το βαθύ χάσμα που δημιουργείται στο Λαό.
Κανένα μέτρο καμιά απόφαση δεν μπορεί να αποδώσει όταν η μεγάλη πλειοψηφία του Λαού δεν κάνει αποδεκτή την Κυβέρνησή του, όχι γιατί ξαφνικά τρελάθηκε ή έπεσε θύμα λαϊκισμού και προπαγάνδας, αλλά γιατί αυτή η Κυβέρνηση, και για τον πιο καλοπροαίρετο, δεν μπορεί ή δεν θέλει να υπερασπιστεί αποτελεσματικά τα συμφέροντα του Λαού και της χώρας.
Αυτή είναι η πραγματικότητα που την βλέπουμε καθημερινά από τις συνεχείς διαμαρτυρίες και σε κάθε ευκαιρία.
Ότι και να κάνει αυτή η Κυβέρνηση και αυτός ο Πρωθυπουργός δεν γίνεται αποδεκτό από το Λαό γιατί η ίδια φρόντισε να δείξει την ανικανότητά της.
Ο Λαός δεν εμπιστεύεται πλέον ούτε την πιο απλή και καλοπροαίρετη πρωτοβουλία.
Όταν λοιπόν βρίσκονται μπροστά μας ακόμα πιο δύσκολες καταστάσεις είναι σαφές ότι ο Γιώργος Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ δεν μπορούν να κυβερνούν με εκβιαστικά διλήμματα και επικίνδυνες διχαστικές αποφάσεις, όπως το δημοψήφισμα, που τελικά θα μας οδηγήσουν σε μεγαλύτερα αδιέξοδα.
Ο χρόνος στην πολιτική, αλλά και στην οικονομία, μετράει με τους δικούς της κανόνες και δεν περιμένει τα κόλπα και τους τακτικισμούς για να παραταθεί η ζωή ενός Πρωθυπουργού και μιας Κυβέρνησης στην εξουσία.
Οι εκλογές, άμεσα, είναι όχι μόνο λύση αλλά και η μόνη ελπίδα που έχουμε για να ανατραπούν οι ζοφερές μέρες και χρόνια που έρχονται.
Όχι γιατί θα λυθούν με μιας όλα, αλλά γιατί στο νέο τοπίο που θα διαμορφωθεί, με τη θέληση του Λαού, θα υπάρξουν όλα τα στοιχεία για ένα νέο ξεκίνημα που και στο Λαό θα δώσει σιγουριά αλλά και στους ξένους τη βεβαιότητα ότι η όποια Κυβέρνηση δεν θα μπορεί να αγνοεί τον Ελληνικό Λαό και να σύρεται σε λύσεις ερήμην του.
Η δύναμη ενός Πρωθυπουργού, μιας Κυβέρνησης, της ίδιας της χώρας είναι ο Λαός και η θέλησή του. Αν φοβούνται την κρίση του Λαού ο μόνος που δεν φταίει γι΄αυτό είναι ο Λαός.