Όπως έχω ξαναγράψει είναι απόλυτο δικαίωμά του να ακολουθήσει όποιο δρόμο θέλει, εκείνο που δεν είναι δικαίωμά του είναι να κρατά όμηρο το Δήμο και τους Δημότες του στα όποια σχέδια του.
Ενώ εδώ και μήνες λέγεται και γράφεται από όλους και τα ΜΜΕ ότι θα εγκαταλείψει τη Δημαρχία για να πολιτευτεί, ο ίδιος ο Δήμαρχος Παναγιώτης Αναγνωσταράς όχι μόνο δεν το διαψεύδει αλλά δεν έχει δηλώσει επίσημα ότι θα πολιτευτεί.
Είναι δυνατόν η τύχη και το μέλλον ενός Δήμου και των Δημοτών να κρίνονται από τις κρυφές επιθυμίες του όποιου Δημάρχου;
Δεν έπρεπε ο Παναγιώτης Αναγνωσταράς εδώ και καιρό να βγει και να πει στους Δημότες την επιθυμία του και τους λόγους που τον οδήγησαν στις αποφάσεις του;
Μόλις πριν δεκαπέντε μήνες πήρε την εντολή για να είναι Δήμαρχος μέχρι το Σεπτέμβριο του 2014, πως περιφρονεί αυτή την εντολή και τουλάχιστον δεν παραιτείται όπως είναι το ηθικό και πολιτικά ορθό;
Ας είναι, και που τα γράφουμε αλλάζει τίποτα; τουλάχιστον ας πάψει να χρησιμοποιεί την ιστοσελίδα του Δήμου για την προσωπική του προβολή και για επιθέσεις σε επώνυμους και ανώνυμους συμπολίτες με πρόσχημα την κριτική που του ασκούν, άλλωστε αυτό το κάνει ο Ειδικός Σύμβουλός του από την ιστοσελίδα του.
Διαβάστε λοιπόν την επιστολή του Δημάρχου Αρταίων Γ.Παπαλέξη για μη αποδοχή της Βουλευτικής έδρας και κάντε τις συγκρίσεις:
«Η υποχρέωση μου, σύμφωνα με τον εκλογικό νόμο, να καλύψω την κενή θέση που άφησε ο κ. Στασινός στη Βουλή, είναι για μένα τιμή, όμως η άσκηση των καθηκόντων μου και οι υποχρεώσεις μου στο Δήμο Αρταίων αποτελούν συμβόλαιο τιμής με τον Αρτινό λαό, που δεν μου επιτρέπουν να την αποδεχτώ. Η εντολή του Αρτινού λαού είναι και νωπή και ισχυρή, καθώς και η εμπιστοσύνη που έδειξαν στο πρόσωπό μου οι συνάδελφοι αιρετοί της Τοπικής Αυτοδιοίκησης εκλέγοντάς με ως πρόεδρο της Περιφερειακής Ένωσης Δήμων Ηπείρου. Στη δύσκολη περίοδο που διανύει η πατρίδα μας, εμείς θα παλέψουμε από το μετερίζι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αγωνιζόμενοι μαζί με τους συνδημότες μας οι οποίοι δοκιμάζονται καθημερινά μέσα σ’ αυτό το ασταθές οικονομικό περιβάλλον και σ’ αυτό το στόχο παραμένουμε σταθερά προσηλωμένοι»