Αγαπητέ μου φίλε ξεχνάς κατ΄αρχήν ότι εγώ δεν ασκώ εξουσία, δεν εκπροσωπώ κάποιο κόμμα ή πολιτικό φορέα και το κυριότερο, ότι γράφω προέρχεται αποκλειστικά από την ανάγκη να μοιραστώ με τους συμπολίτες μου την αγωνία για τα χειρότερα που κατά τη γνώμη μου έρχονται χωρίς υστεροβουλία και φανερές ή κρυφές σκοπιμότητες.
Αλίμονο αν ο Prefadoros είχε τη δυνατότητα να βάζει τόσο σημαντικά και εκβιαστικά διλήμματα, αυτά τα βάζουν αυτοί που εξυπηρετούν συμφέροντα, ποτέ ένας πολίτης που το μόνο που τον νοιάζει είναι το μέλλον το δικό του και των παιδιών του σε μια πατρίδα ελεύθερη.
Αν και τα έχω γράψει αρκετές φορές ας τα ξαναθυμηθούμε και για τους νέους φίλους που ίσως δεν τα έχουν διαβάσει:
Με ενδιαφέρουν οι αιτίες των πραγμάτων τα αποτελέσματα των οποίων είναι που επηρεάζουν τη ζωή μας.
Εκεί αναφέρομαι όταν γράφω ότι η αιτία και ο υπεύθυνος για το σημερινό δράμα είναι ο Καπιταλισμός, όποια μορφή και όνομα να έχει, και το σύστημα διακυβέρνησης, που αναμφισβήτητα, εμείς επιλέξαμε και έχουμε την ευθύνη γι΄αυτό.
Όλοι πια ομολογούν ότι για το υπερβολικό χρέος της χώρας υπεύθυνο είναι το πελατειακό σύστημα εξουσίας των κομμάτων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ που για χάρη της διαιώνισης αυτής της εξουσίας έκαναν τα πάντα για να μην τη χάσουν.
Το ωραίο είναι ότι και τα δύο εμφανίζονται διαχρονικά θιασώτες της ιδιωτικής πρωτοβουλίας που φρόντιζαν μόνο να αρμέγουν για να ικανοποιήσουν τον τεχνητά διογκούμενο δημόσιο μόνο και μόνο για να ικανοποιήσουν την κομματική πελατεία και να διατηρηθούν στην εξουσία.
Όποιος δεν αντιλαμβάνεται και αυτό το πολύ απλό είναι άξιος της μοίρας του και κανένα Μνημόνιο δεν θα τον σώσει.
Όταν λοιπόν έχεις τέτοιες εξουσίες που κάνουν τα πάντα για να βρίσκονται εκεί είναι εύκολο και στο κάθε παράσιτο, τον κάθε κερδοσκόπο, την κάθε μονοπωλιακή μονάδα και τον κάθε "μαύρο" κεφαλαιοκράτη να βρει έδαφος, σε ένα σύστημα με σαθρές αντιστάσεις, ώστε να κατασπαράξει ότι περισσεύει ή και όχι και να μεταφέρει τα "κέρδη" του σε άλλες χώρες ή σε αγαθά που κανένας δεν έχει πραγματική ανάγκη.
Το γράφω επίτηδες ότι δεν το έχει κανένας πραγματική ανάγκη για να το συνδέσω με την αλόγιστη σπατάλη που επιβάλλει ο Καπιταλισμός με το να θεωρεί τον άνθρωπο απλό καταναλωτή που θα απορροφήσει τα προϊόντα που παράγει και πρέπει να παράγει όλο και περισσότερα για να ζήσει και ο ίδιος.
Γνωρίζετε κάποιον εργαζόμενο που αμείβεται με 1.000, 1.500 ή 2.000 Ευρώ, κάποιον άνεργο ή κάποιον συνταξιούχο που να έχει έστω και κατά 1 Ευρώ ευθύνη για το χρέος της χώρας;
Όμως αυτόν καλούν να πληρώσει και το χρέος και τους τόκους.
Ναι, αλλά ως κοινωνία έχουμε συνολική ευθύνη, να το δεχτώ αλλά πρώτα να πληρώσουν αυτοί που είναι υπεύθυνοι για το χρέος.
Αυτό το γενικό ότι δανειζόμαστε, αλλά δεν κάναμε καλή χρήση και αναλαμβάνουμε την πολιτική ευθύνη εμένα καθόλου δεν με καλύπτει, ούτε βέβαια ότι δανειζόμαστε για να πληρώσουμε τα χρέη των προηγούμενων.
Καθαρές κουβέντες.
Να πάω και στην ιδεολογική τρομοκρατία που υπονοεί και ο φίλος, ναι φίλε μου, υπάρχει συσσώρευση Κεφαλαίου που αφού συγκεντρώθηκε μέσα από το δανεισμό στη χώρα μας, τις μίζες, τη μαύρη αγορά εργασίας και το γενικό κλέψιμο έχει την ανάγκη να διοχετευτεί σε ένα κράτος που όμως πρέπει να βρίσκεται στον πάτο οικονομικά και χωρίς αντιστάσεις για να ξαναδώσει κερδοφορία στους δανειστές μας.
Αυτό δεν χρειάζεται να έχεις διαβάσει Μαρξ και όποιον άλλο μεγάλο για να το καταλάβεις, ούτε βέβαια κομμουνιστικές βαθυστόχαστες αναλύσεις, φτάνει ο κοινός νους.
Μήπως πιστεύει κανένας ότι αυτοί που θα υποστούν το κούρεμα θα χάσουν;
Τόσο απλά είναι τα πράγματα, μην σας μπερδεύουν με τα Μνημόνια, με τους δυσβάσταχτους όρους και τη χρεοκοπία.
Η αιτία είναι το κέρδος, ο τρόπος είναι το νέο Μνημόνιο και το αποτέλεσμα; για μια ακόμη φορά θα πληρώσει ο Λαός.
Επειδή ο Αντώνης Σαμαράς έθεσε το ερώτημα εκβιαστικό δίλημμα, μετά τη ψηφοφορία στη Βουλή βέβαια, «αμφίβολη σωτηρία ή ακραία χρεοκοπία», θα απαντήσω αύριο.