Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2012

Επιστολή ενός συνταξιούχου στον Αντώνη Σαμαρά

Αγαπητέ μου Αντώνη,

σε είδα μετά την πολύωρη σύσκεψη στο Μαξίμου κατάκοπο να περιγράφεις τον αγώνα που έδωσες και τον πόνο που αισθάνεσαι για να μην ελαττωθεί η πενιχρή μου σύνταξη και ειλικρινά σε ευχαριστώ.


Κοιμήθηκα ήρεμος και ικανοποιημένος, όμως το πρωί που ξύπνησα ήρθε ο εγγονός μου, του γιου μου το παιδί, και μου ανακοίνωσε πως αποφάσισε να φύγει στο εξωτερικό μετά και τις αποφάσεις για το νέο Μνημόνιο.

Η πρώτη αντίδραση, μετά τον συναισθηματικό αιφνιδιασμό, ήταν να προσπαθήσω να τον πείσω ότι δεν θα πτωχεύσει η χώρα και με τα προσόντα του, Πτυχίο και Μεταπτυχιακό, αλλά και το ότι είναι μόλις εικοσιπέντε χρόνων θα πρέπει να μείνει και να αγωνιστεί για τον εαυτό του και την πατρίδα.

"Γι΄αυτό ακριβώς θα φύγω παππού, θα πάω σε μια χώρα, ευτυχώς υπάρχουν αρκετές στην Ευρώπη, που με το μισθό της εργασίας μου θα μπορώ να ζήσω σε ένα περιβάλλον που οι πολιτικοί και το κράτος θα με σέβονται ως πολίτη.

Θα σου το πω για να το καταλάβεις παππού, εσύ αγωνίστικες στο πόλεμο, ο πατέρας μου στη Χούντα και το αποτέλεσμα ήταν να φτάσουμε σήμερα να μας κυβερνούν άνθρωποι που η γενιά μου δεν χαραμίζει ούτε το σάλιο της για να τους φτύσει και η χώρα να είναι ένα απέραντο διαφθορείο χωρίς ελπίδα και προοπτική για μας και την ίδια.

Μου λες να κάτσω να αγωνιστώ, για ποιους και γιατί, μήπως για όλους αυτούς που με τις ευθύνες τους, λιγότερες ή περισσότερες, μας έφτασαν εδώ; μήπως για τα ιδανικά μου και τα πιστεύω μου; προτιμώ να τα κρατήσω μέσα μου για πάντα παρά να τα αφήσω να γίνουν βορά και λάφυρο στις επιθυμίες των τωρινών και αυριανών εξουσιαστών μου, να τα εξαργυρώσουν για το συμφέρον τους όπως έκαναν και με τα δικά σας."

Κόμπιασα, τι να απαντήσω στο εγγονό μου που φεύγει όπως πολλά παιδιά της ηλικίας του και όπως ο άλλος μου εγγονός, γιος της κόρης μου, που έφυγε το καλοκαίρι για τη Σουηδία;

Πως να του ζητήσω να μείνει που όταν και αν βρει δουλειά θα αμείβεται με 426 Ευρώ; με ποιο δικαίωμα ο παππούς να ζητήσει από τον εγγονό αυτό που αποφάσισαν για τη ζωή του οι τοκογλύφοι και συμφώνησαν οι "Αρχηγοί" και ο Τραπεζίτης;

Και καλά οι τοκογλύφοι, τη "δουλειά" τους κάνουν, εσείς οι "Αρχηγοί" δεν σκεφτήκατε και συ Αντώνη που θα γίνεις σύντομα Πρωθυπουργός, ότι με αυτά τα μέτρα θα μείνουν σε αυτή τη χώρα μόνο μετανάστες και ηλικιωμένοι;

Σε χώρα μεταναστών και γερόντων θα Πρωθυπουργεύεις Αντώνη και αυτό μέχρι να φύγουν οι μετανάστες όταν δεν θα υπάρχουν δουλειές και να "φύγουμε" και μεις να ησυχάσουμε για πάντα.

Αφήνετε να φύγουν οι νέοι, το πολυτιμότερο κομμάτι μιας κοινωνίας και τα αδιάφθορα μυαλά της, χωρίς ούτε για τους τύπους να ζητήσετε να γραφτεί έστω και μια αράδα, εκτός από τη μείωση 10% και από τον κατώτατο μισθό, στο κατάπτυστο νέο Μνημόνιο που συμφωνήσατε.

Τιμωρείτε τους νέους; θα ρίξουν μια μούντζα πίσω τους και θα χαθούν, αυτό θέλετε; αυτό επιδιώκετε; πέστε το τουλάχιστον.

Προσωπικά είμαι διατεθειμένος να δεχτώ μείωση της σύνταξής μου για να δοθούν τα χρήματα στους νέους εργαζόμενους και τους άνεργους νέους που τα έχουν περισσότερο ανάγκη από μένα και που τελικά σε αυτούς πηγαίνουν από τον παππού που δεν μπορεί να βλέπει τα εγγόνια του να υποφέρουν και να μην έχουν κανένα μέλλον.

Αν βρίσκεις την πρότασή μου λογική, παρακαλώ Αντώνη να επαναδιαπραγματευτείς το Μνημόνιο προς αυτή την κατεύθυνση μήπως γλιτώσω την εγγόνα μου, που τώρα σπουδάζει στο Πανεπιστήμιο, από την ξενιτειά.

Σε ένα απλό συνταξιούχο παππού, τα εγγόνια του είναι η μόνη χαρά που του απομένει και σε μια πατρίδα το μέλλον της.

Με εκτίμηση,

ένας συνταξιούχος παππούς.

Για την αντιγραφή,

Prefadoros

www.prefadoros-nafplio.com