Καταλαβαίνω ότι αυτό καίει και απασχολεί πρώτιστα τον εργαζόμενο και τον συνταξιούχο, το ένα ή δυο κατοστάρικα που θα χάσει άμεσα είναι ήδη μεγάλο ποσόν μετά και τα όσα έχει πληρώσει εδώ και δυο χρόνια.
Όμως όσο ανοχή και αντοχή να έχει κάποιος, και απευθύνομαι σε αυτούς που λένε για να σωθεί η πατρίδα και να μείνουμε στην Ευρώπη χαλάλι λίγα ακόμα Ευρώ, αν διάβαζε αυτά που πρόκειται να ψηφιστούν μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου και να εφαρμοστούν μέχρι τον Ιούλιο θα καταλάβαινε ότι εδώ δεν πρόκειται για μια ακόμη αφαίμαξη του εισοδήματος του, εδώ πρόκειται για πλήρη και βίαιη ανατροπή της ζωής του.
Διαλύεται το κράτος Πρόνοιας, διαλύεται η όποια κοινωνική παροχή, διαλύεται το ΕΣΥ, διαλύεται η σταθερότητα της εργασίας και των αποδοχών, διαλύονται τα εργασιακά δικαιώματα, έρχονται χιλιάδες απολύσεις στον ευρύτερο Δημόσιο τομέα, αυξήσεις στα τιμολόγια της ενέργειας και των συγκοινωνιών, βίαιο άνοιγμα των επαγγελμάτων χωρίς καμιά προστασία, επιβολή του πιο αδίστακτου μοντέλου εκμετάλλευσης που αφήνει στο έλεος των συσσιτίων και της φιλευσπλαχνίας τους πιο αδύνατους οικονομικά, σωματικά και ψυχικά συνανθρώπους μας.
Οι ημέρες που ακολουθούν θα είναι αποκαλυπτικές γιατί με τον εφαρμοστικό Νόμο θα έρθουν όλα στη Βουλή για κατ΄άρθρο ψήφιση και εκεί θα δούμε ποιος θα ψηφίσει τι.
Εκεί πραγματικά θα δούμε και τη συνείδηση που όλοι αυτές τις μέρες λένε πως ακολούθησαν.
Γιατί υπάρχουν και ζητήματα Εθνικής κυριαρχίας και παράδοσης εξουσίας σε ξένα κέντρα και στις επιβουλές και επιθυμίες των δανειστών μας.
Θα δεχτούν τα κατάπτυστα άρθρα που μειώνουν και εξευτελίζουν την Λαϊκή κυριαρχία στη χώρα μας που προβλέπεται και από το Σύνταγμα;
Κατανοώ ότι το βάρος έπεσε στον Αντώνη Σαμαρά, γνήσιο εκπρόσωπο του αστικού συστήματος, να τραβήξει το βάρος του ψεύτικου διλήμματος όπως κατανοώ και τους Ηρακλείς του και τον Ευάγγελο Βενιζέλο και τους λίγους που απέμειναν από το ΠΑΣΟΚ που θα υπερασπιστούν το Ευρωπαϊκό κεκτημένο και την παραμονή μας στο Ευρώ σαν τη μόνη, έστω και επώδυνη, λύση.
Κατανοώ ότι η όποια άλλη λύση περιέχει τον κίνδυνο να τους ξεφύγει η κατάσταση, ήδη το υπαινίχθηκαν, και η Αριστερά να γίνει κυρίαρχη δύναμη με απρόβλεπτες συνέπειες για την αστική μας τάξη.
Δεν κατανοώ γιατί επιμένουν σε ένα μοντέλο που οι ίδιοι καταγγέλλουν εξ αρχής ότι οδηγεί σε αδιέξοδο, γιατί δεν μπορούν να πείσουν τους δανειστές μας, Ευρωπαϊκά κράτη πλέον και τοκογλύφους, ότι οι αλλαγές που ζητούν, και που κάποιες χρειάζονται, πρέπει να γίνουν σε βάθος χρόνου και απαιτούν συνένεση για να αποδώσουν και άλλες είναι ανεφάρμοστες
Με πέντε χρόνια ύφεση, φέτος 7%, και πρόβλεψη για συνέχιση και με επιτόκιο πάνω από 5% υπάρχει έστω και ένας πρωτοετής οικονομικής σχολής που να πιστεύει ότι μπορεί να μειωθεί το χρέος;
Αυτό το άλλο μείγμα οικονομικής πολιτικής που θεωρητικά έστω θα μπορούσε να οδηγήσει σε λύση τι έγινε; σε ολόκληρο Μνημόνιο δεν υπάρχει ούτε μια λέξη για ανάπτυξη εκτός από το άρον-άρον ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας.
Μπορεί το οικονομικό πρόβλημα να μας προέκυψε σαν χιονοστιβάδα αλλά όλοι γνωρίζουν ότι αυτό είναι αποτέλεσμα της ανεπάρκειας του συστήματος εξουσίας και των κομμάτων εξουσίας που για χρόνια και προς χάριν της μικροπολιτικής τους και εις δόξαν της κομματικής πελατείας δεν έκαναν τίποτα για να εκσυγχρονίσουν το κράτος και να το κάνουν πιο παραγωγικό, και κυρίως με κανόνες δικαίου που να εφαρμόζονται και δομές πέρα από τα συμφέροντά τους.
Πριν οκτώ χρόνια ο Κώστας Καραμανλής πολύ σωστά μίλησε για επανίδρυση του κράτους, δυστυχώς πολύ γρήγορα και αυτός παρασύρθηκε στο σύστημα εξουσίας του προκατόχου του που επέτρεπε και στα περί την εξουσία αρπακτικά να απομυζούν τον ιδρώτα του Ελληνικού Λαού.
Μπορούν τα συρρικνωμένα στηρίγματα του αστικού συστήματος να "περάσουν" τέτοια επώδυνα και συγχρόνως αδιέξοδα μέτρα; οι αμέσως επόμενες μέρες θα δείξουν.