Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2012

Η επιστολή έκπληξη της Μελίνας Τσιλιμίγκρα στον Prefadoro

Αρκετοί με κατηγόρησαν στο παρελθόν γιατί ασχολούμαι με την Μελίνα Τσιλιμίγκρα επειδή "ανήκει" σε ένα χώρο που οι απόψεις του είναι εκ διαμέτρου αντίθετες με τις δικές μου.

Κατ΄αρχήν γιατί η Τσιλιμίγκρα έχει θάρρος, δεν κρύφτηκε και υπερασπίζεται αυτό που πιστεύει, πόσοι μπορούν να το πουν αυτό για το εαυτό τους; και γιατί είναι μια προσωπικότητα που ξεχωρίζει, αρέσει δεν αρέσει σε πολλούς.

Διαβάστε την επιστολή έκπληξη που με καθαρότητα και σαφήνεια περιγράφει την κατάσταση και αντιπροσωπεύει το κομμάτι εκείνο της νεολαίας που πραγματικά προβληματίζεται και δεν αρκείται στα status της συμβατικής τάξης που επιβάλλαμε οι παλιότεροι και τις συνέπειες που υφίστανται πρώτα οι νέοι.


Αφήνοντας κατά μέρους τα τσιτάτα και τις όποιες υπερβολές, η Μελίνα με την επιστολή της αυτή εκφράζει με σπαραχτικό τρόπο το δράμα που περνάμε και θα μπορούσε, θα έπρεπε θα έλεγα, να δημοσιευτεί παντού για να γίνει γνωστή, να προβληματίσει αλλά και να δώσει ερέθισμα σε μια νεολαία που μοιάζει αδρανής, λες παραιτημένη.

Η μόνη παρατήρηση που μπορώ να κάνω είναι ότι όλα αυτά που περιγράφονται έχουν αιτίες, τίποτα δεν γίνεται από κάποια πρόσωπα στην τύχη, και αυτό προσπαθεί να αναδείξει ο Prefadoros και γι΄αυτό επαναλαμβάνει συνέχεια ότι δεν τον ενδιαφέρουν τα πρόσωπα που ασκούν εξουσία παρά σαν έκφραση της πολιτικής που ασκούν.

Αγαπητή Μελίνα, εύχομαι στην πορεία της ζωής σου να ανακαλύψεις τις αιτίες και να μην μείνεις στα στερεότυπα, οι αξίες διαμορφώνονται και από τη γνώση εκτός από τη συνείδηση, εσύ δείχνεις να έχεις αυτή τη δίψα.

Ειλικρινά σε ευχαριστώ και είμαι σίγουρος ότι θα μείνεις "ζωντανή στη σκηνή" και ακόμα πιο σίγουρος ότι θα σε "αντέξει το σκοινί".

Η επιστολή της Μελίνας Τσιλιμίγκρα στον Prefadoro:

"Αγαπητέ κύριε Πρεφαδόρε,

ομολογώ πως θλίβομαι και οργίζομαι ταυτόχρονα όταν ακόμη και αυτές τις κρισιμότατες στιγμές για την πατρίδα και τη χώρα ασχολούμαστε με τις "συντεταγμένες" της " οριοθέτησης" των "ακροδεξιών" , των "πατριωτών" , "των αστικών κομμάτων "...

Ακόμη και οι λέξεις νομίζω πως έχουν χάσει πια το νόημα τους όταν εδώ και 3-4 χρόνια που η χώρα βουλιάζει στην ύφεση κάθε τόσο λέμε " ως εδώ ήταν " ή " πόσο πιο κάτω" ή " δεν έχει πάτο το βαρέλι " ή " που σταματάει η κατηφόρα" ? Λέξεις όπως χρεωκοπία , πτώχευση , οικονομικό ξεπούλημα, εθνική υποτέλεια, έγιναν απαραίτητες στο καθημερινό μας λεξιλόγιο.

Το μόνο βέβαιο είναι , πως η σημερινή κατάσταση είναι ευθύνη και αποκύημα λανθασμένων επιλογών , κυβερνήσεων και συγκυβερνήσεων , κομματικών και πολιτικών μικρότερων ή μεγαλύτερων , ποταπών τακτικών και βολεμάτων μιας κουλτούρας σαθρής και συνυπεύθυνης για πισώπλατα αλληλομαχαιρώματα και υποκρισίες στο μέγιστο βαθμό.

Κάθε εποχή είχε τους " κλαζομένιους" της , στους οποίους επέτρεπε το "ασχημονείν " . Σαπίλα, βρωμιά και μετά σιωπή...

Κάνω πως δε βλέπω, κάνεις πως δε βλέπεις...Συναλλαγές...Βολεύομαι - βολεύεσαι , βολευόμαστε όλοι λοιπόν..

Δε με ενδιαφέρει και ούτε θέλω να μιλήσω πολιτικά. Ανησυχώ για το μέλλον των συνομηλίκων μου ανησυχώ για τη χώρα μας, ανησυχώ για το αν θα υπάρχουμε αύριο , ως δημιουργική γενιά και όχι ως AVATAR.

Από την άλλη είμαστε θεατές μιας ιστορίας που εξελίσσεται και δημιουργείται παίρνοντας μορφή από κάθε καινούρια εξέλιξη και σχηματισμό. Ό,τι προκύπτει ως πολιτική πρόταση ,αντιπρόταση , θυμηδία ή καρικατούρα σηματοδοτεί το σήμερα, διαμορφώνοντας το αύριο.

Παρακολουθούμε ως θεατές μένοντας παράλληλα " ζωντανοί στη σκηνή" ... Απομένει να δούμε "ποιούς" θα αντέξει το σκοινί.

Ευχαριστώ για τη φιλοξενία

Μελίνα Τσιλιμίγκρα"

Για την αντιγραφή,

Prefadoros