Ομορφιές στο Λιμάνι, χλίδα και κόκκινα χαλιά, Μόντε Κάρλο γίναμε, κράζουν παπαγάλοι, τσάτσοι μαϊμούδες, εγκάθετοι, προπαγανδιστές.
Καλό κι΄αυτό, στη σωστή και πραγματική διάσταση, όχι υπερβολή για σκοπιμότητες, για ψήφους.
Οι περισσότεροι το καταλαβαίνουν, άλλωστε τα όνειρα τελειώνουν στο ξύπνημα.
Τότε, ψέματα δεν χωρούν, οι χάντρες δεν εντυπωσιάζουν πια τους ιθαγενείς.
Η ζωή συνεχίζεται, μόνο που για κάποιους είναι πολύ σκληρή, γιατί οι Άρχοντες αποφασίζουν πρώτα για τον άρτο του θεάματος, με τα λεφτά και των συμπολιτών των Εργατικών Κατοικιών.
Κακόμοιροι υποτακτικοί που είστε υποχρεωμένοι στα ωσαννά.
Prefadoros
Αυτές οι εικόνες είναι μπροστά στις Παλιές Εργατικές, δεν πήγα πιο μέσα, φτάνει νομίζω αυτό που βλέπετε, Παρασκευή 2 Μαΐου οκτώ και εικοσιπέντε το βράδυ.
