Το μόνο σίγουρο με το ΠΑΣΟΚ είναι ότι αν στο Σαββατοκυριακάτικο Εθνικό Συμβούλιο δεν υπάρξει απόφαση και γρήγορες διαδικασίες θα βουλιάξει τελείως στο τέλμα που το ίδιο δημιούργησε μετά την επιβλητική του νίκη πριν δυόμισι χρόνια.Τα περιθώρια είναι πλέον ασφυκτικά και κάθε καθυστέρηση στην επιλογή νέου Αρχηγού, γιατί για πολιτική δεν μιλάμε πια, θα σημάνει τη διάσπαση μέχρι και την διάλυση.
Με τα ποσοστά μόλις να ξεπερνούν το 10% και έχοντας χάσει κάθε πολιτική ανωτερότητα, με πρόσωπα φθαρμένα και βαριά τραυματισμένο κομματικό μηχανισμό το μόνο που μπορεί να ελπίζει είναι ο νέος Αρχηγός να μπορέσει, στο λίγο χρόνο μέχρι τις εκλογές, να πλησιάσει το 20%.
Μπορεί ένας νέος Αρχηγός να πετύχει έστω και αυτό το στόχο που για το άλλοτε πανίσχυρο κίνημα μοιάζει με καταστροφή;
Στην πολιτική όλα γίνονται, με προϋποθέσεις βέβαια.
Κατ΄αρχήν υπάρχει ο απρόβλεπτος παράγων Γιώργος Παπανδρέου που αν δεν αποφασίσει να διευκολύνει την κατάσταση με την παραίτησή του τότε τα πράγματα θα γίνουν ανεξέλεγκτα και όλα τα ενδεχόμενα για αποχωρήσεις και διάσπαση είναι ανοιχτά.
Στην περίπτωση που παραιτηθεί άμεσα ο Γιώργος Παπανδρέου, και δεν επιμείνει να είναι επικεφαλής του κόμματος στις εκλογές, τότε ανοίγει ο δρόμος για αλλαγή ηγεσίας που όμως κάθε άλλο παρά εύκολη υπόθεση θα είναι.
Πρώτον γιατί θα υπάρχουν πολλοί υποψήφιοι, που μπορεί σε άλλη περίοδο να ήταν ότι καλύτερο, αλλά στη σημερινή συγκυρία θα δημιουργήσει προβλήματα στην αποδοχή του όποιου εκλεγεί και δεύτερον τα πρόσωπα που φέρονται να διεκδικούν την αρχηγία είναι από το αποτυχημένο και συνυπεύθυνο Κυβερνητικό σχήμα του Μνημονίου αλλά και χωρίς κάτι που να δίνει αισιοδοξία για μια άλλη πολιτική.
Μέχρι τώρα, δεν ξέρουμε τι θα γίνει στο Εθνικό Συμβούλιο, έχουμε υποψήφιους τους Βενιζέλο, Λοβέρδο, Χρυσοχοίδη, Παπουτσή, Καστανίδη και Τζουμάκα, ήδη είναι πολλοί αλλά μπορεί να μειωθούν ή και να αυξηθούν.
(Φίλος, παλιός ΠΑΣΟΚτζής, μου έλεγε προχτές χαριτολογώντας ότι αν είχε το ΠΑΣΟΚ τόσους οπαδούς όσους και υποψήφιους Αρχηγούς τότε θα ξαναγινόταν Κυβέρνηση.)
Γνωστά αυτά μα πρέπει να τα επισημάνουμε γιατί ίσως πολλοί δεν αντιλαμβάνονται ότι αυτό το δημιούργημα του Ανδρέα Παπανδρέου που κυριάρχησε για περισσότερα από τριάντα χρόνια βρίσκεται ένα βήμα από τη διάλυση.
Πολλοί μπορεί να χαίρονται γι΄αυτό, άλλοι να λυπούνται, πάντως ότι και να γίνει η ζωή θα συνεχίσει να υπάρχει και χωρίς ΠΑΣΟΚ όπως συνέβη και με άλλα κόμματα που διαλύθηκαν στο παρελθόν.
Όσο για το αν ο Prefadoros φαίνεται να έχει προγράψει την τύχη του κινήματος ένα έχω να σας πω:
Η μόνη λύση που μπορεί να το σώσει είναι ένα νέο και συγχρόνως δοκιμασμένο, άφθαρτο, ικανό, χωρίς ανεξόφλητα γραμμάτια πρόσωπο που σαφέστατα υπάρχει και υπάρχουν στο χώρο του ΠΑΣΟΚ.
Θα περιμένουμε μέχρι την Κυριακή το βράδυ και θα τα ξαναπούμε.