Αυτοί οι μήνες δεν ήταν εύκολοι για τον Prefadoro, πιστέψτε με.
Πολλές φορές είπα να τα παρατήσω, πολλές φορές ήρθα σε δύσκολη θέση.
Δεν είναι εύκολο να κρίνεις δημόσια φίλους και γνωστούς και να επισημαίνεις λάθη και παραλείψεις.
Είναι και ψυχοφθόρο γιατί συγχρόνως μπαίνεις και ο ίδιος στην κριτική που πολλές φορές ασκείται με ψιθύρους και συκοφαντίες που δύσκολα μπορείς να αντιμετωπίσεις.
Ας είναι, όταν αποφασίζεις να "εκτεθείς" στη δημοσιότητα θα τα έχεις και αυτά, αλλιώς "καμώσου" που λένε και στο χωριό της μάνας μου το Λενίδι.
Όταν ξεκίνησα να γράφω στο διαδίκτυο σαν Prefadoros έδωσα το στίγμα μου που για τους Ναυπλιώτες ήταν εύκολο να καταλάβουν ποιος είμαι, αφού εκτός από στοιχεία στο προφίλ, με γνώριζαν από την για πολλά χρόνια δραστηριότητα σε διάφορους τομείς της δημόσιας ζωής.
Έτσι μου κάνει εντύπωση που ακόμα και τώρα κάποιοι ψάχνουν να βρουν ποιος είμαι και κάποιοι περηφανεύονται ότι το βρήκαν δίνοντας συγχαρητήρια στον εαυτό τους για το κατόρθωμα.
Δεν έχω καβαλήσει κανένα καλάμι, αν και αυτό το νόμιζαν πολλοί από την εποχή που ασχολήθηκα με τα κοινά, απλά όπως έκανα πάντα στη ζωή μου θέλω να ταράζω τα νερά και να πηγαίνω, να προσπαθώ τουλάχιστον, τα πράγματα πιο μπροστά.
Με εκνευρίζει η απάθεια, το τέλμα, η συντήρηση, το τι θα πει η κοινωνία, οι ατομικές λογικές και οι βολεμένες απόψεις που έχουν επιβάλει, χρόνια τώρα, η κεντρική εξουσία και ντόπιοι κατεστημένοι κυρίαρχοι.
Ούτε φυσικά θα σταματήσω να γράφω, τώρα που με μάθανε, μάλιστα οι ίδιοι που δέχονται την κριτική μου περιμένουν να δουν πως σχολιάζονται από τον Prefadoro και αρκετοί από αυτούς μου ζητούν οι ίδιοι να γράφω.
Δεν είναι εγωιστικό ούτε προσωπική επιτυχία, απλά σημαίνει ότι η αποδοχή από τον κόσμο και η κορυφή στην ενημέρωση με άποψη, που πέτυχε στο διαδίκτυο τόσο γρήγορα ο Prefadoros, είναι αυτό που έλειπε από την περιοχή μας.
Αυτό που οι επισκέπτες του blog ήθελαν, τεκμηριωμένη άποψη που δεν ταυτίζεται με συμφέροντα, το βρήκαν εδώ.
Μην προκαλεί επομένως εντύπωση η επιτυχία του Prefadorou, μπορεί να ήταν κάποιος άλλος που θα έγραφε, και μακάρι να βρεθούν και άλλοι που θα το επιχειρήσουν και ξέρω ότι υπάρχουν.
Σιγά-σιγά οι εποχές αλλάζουν, ακόμα και στο συντηρητικό περιβάλλον του μικρού μας τόπου.
Αν έχω άδικο θα φανεί και αυτό, όμως μέχρι τώρα μάλλον δικαιώνομαι.
Καλές οι συζητήσεις, οι προτάσεις, η αφ΄υψηλού κριτική, -βολεύει και την εξουσία-, η γροθιά στο στομάχι όμως είναι αυτή που πονάει.