Επειδή σας αρέσουν οι ιστορίες του Prefadorou, το βλέπω από τις επισκέψεις στα διάφορα θέματα, και επειδή το καλοκαίρι μου είπε κάποιος, που προφανώς δεν είχε διαβάσει το σχόλιο μου αλλά το μετέφεραν όπως ήθελαν, γιατί έγραψα για το Μάκη ότι είναι ο πιο πιστός φίλος του Σαμαρά σας γράφω μία.
Όταν ο Αντώνης ξεκίνησε το ταξίδι της Πολιτικής Άνοιξης τον Ιούνιο του 1993 δεν ήταν και πολλοί τελικά από τη ΝΔ που τον ακολούθησαν.
Ούτε και ο ίδιος το ήθελε, προτιμούσε νέους ανθρώπους που δεν είχαν φθαρεί σε κομματικές ίντριγκες, δημιουργήματα μηχανισμών που ο ίδιος ήξερε πολύ καλά, ήθελε άφθαρτους για να πετύχει το όραμά του.
Αρκετοί Νεοδημοκράτες πλησίασαν τότε, μάλλον από την έχθρα στο Μητσοτάκη, αλλά γρήγορα επέστρεψαν στην κομματική νομιμότητα.
Ο Μάκης Σκιαδάς, ένας για χρόνια ταγμένος στο κόμμα της ΝΔ, δεν μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση.
Αγαπούσε τον Αντώνη αλλά δεν μπορούσε να απαρνηθεί και το κόμμα.
Ο Σαμαράς, που έχει τον τρόπο του να σε κερδίζει, ποτέ δεν άσκησε πίεση στο Μάκη να τον ακολουθήσει.
Σεβάστηκε την κομματική του προσήλωση και έμεινε στην αγνότητά του χωρίς εκπτώσεις στη φιλία του.
Ο Μάκης αν και έτρεχε πάντα για το κόμμα, έβρισκε τον τρόπο και το χρόνο να είναι κοντά στον Αντώνη.
Ήταν από τους λίγους που είχε όποτε ήθελε πρόσβαση στη Μουρούζη 10, το πατρικό και προσωπικό γραφείο του Αντώνη, γιατί ήταν πάντα καλοδεχούμενος.
Το ωραίο είναι ότι αν και πολλοί Νεοδημοκράτες γνώριζαν για τη σχέση τους δεν ετέθη ποτέ θέμα γιατί ο Μάκης ήταν υπόδειγμα κομματικού στελέχους που δούλευε όσο λίγοι.
Είχε μια ανθρώπινη ομορφιά αυτή η σχέση, ο Αντώνης ενδιαφερόταν και ρώταγε πάντα τι κάνει ο Μάκης και ο Σκιαδάς φρόντιζε κάθε τόσο να προμηθεύει φρέσκα λαχανικά και φρούτα τη Μουρούζη χωρίς πολλές φορές να ενοχλεί τον Πρόεδρο.
Είναι αυτή η πουτάνα η ζωή, όπως λέω, που φτιάχνει τέτοιους δεσμούς με ανθρώπους που για τα υποτιθέμενα στάνταρ δεν κολλάνε.
Και όμως, αυτή η σχέση Σαμαρά-Σκιαδά δεν μπαίνει σε τέτοια στάνταρ, το έχω ξαναπεί η πραγματικότητα ξεπερνάει τα στερεότυπα.
Θυμάμαι το Μάκη, εκείνα τα χρόνια, να βρίσκεται κάπου κοντά λες και ότι ο Σαμαράς τον περίμενε, λες και ότι ήξερε ότι θα ήταν εκεί.
Πάμε και στο σήμερα γιατί πολλοί παραξενεύονται που βλέπουν το Μάκη κοντά στον Αντώνη.
Μετά τη νίκη και την Αρχηγία στη ΝΔ ο Σαμαράς ήρθε, όπως κάθε χρόνο, για Πάσχα στο Ναύπλιο.
Τσούρμο γύρω στο σπίτι του από στελέχη και "στελέχη" να χαιρετήσουν και να υποβάλουν τα σέβη τους.
Τώρα αν κάποιοι απ΄αυτούς είχαν πει όσα δεν σέρνει η σκούπα για τον Αντώνη ας το ξεχάσουμε.
Σάββατο πρωί ο Σαμαράς ήταν να πάει στο Άργος όπου θα συναντιόταν με τα εκεί στελέχη και "στελέχη" και όσο να΄ναι υπήρχε αμηχανία στην πλατεία του Αγίου Πέτρου, μη με αμφισβητήσουν γιατί υπάρχουν οι φωτογραφίες.
Φτάνει λοιπόν ο Αντώνης, βγαίνει από την προεδρική BMW και από πίσω βγαίνει ο Μάκης ο Σκιαδάς.
Ο παμπόνηρος Μεσσήνιος έδωσε το μήνυμα όχι από το τηλέφωνο, με FAX ή Mail αλλά αυτοπροσώπως.
Και όλοι κατάλαβαν.
Όταν ο Αντώνης ξεκίνησε το ταξίδι της Πολιτικής Άνοιξης τον Ιούνιο του 1993 δεν ήταν και πολλοί τελικά από τη ΝΔ που τον ακολούθησαν.
Ούτε και ο ίδιος το ήθελε, προτιμούσε νέους ανθρώπους που δεν είχαν φθαρεί σε κομματικές ίντριγκες, δημιουργήματα μηχανισμών που ο ίδιος ήξερε πολύ καλά, ήθελε άφθαρτους για να πετύχει το όραμά του.
Αρκετοί Νεοδημοκράτες πλησίασαν τότε, μάλλον από την έχθρα στο Μητσοτάκη, αλλά γρήγορα επέστρεψαν στην κομματική νομιμότητα.
Ο Μάκης Σκιαδάς, ένας για χρόνια ταγμένος στο κόμμα της ΝΔ, δεν μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση.
Αγαπούσε τον Αντώνη αλλά δεν μπορούσε να απαρνηθεί και το κόμμα.
Ο Σαμαράς, που έχει τον τρόπο του να σε κερδίζει, ποτέ δεν άσκησε πίεση στο Μάκη να τον ακολουθήσει.
Σεβάστηκε την κομματική του προσήλωση και έμεινε στην αγνότητά του χωρίς εκπτώσεις στη φιλία του.
Ο Μάκης αν και έτρεχε πάντα για το κόμμα, έβρισκε τον τρόπο και το χρόνο να είναι κοντά στον Αντώνη.
Ήταν από τους λίγους που είχε όποτε ήθελε πρόσβαση στη Μουρούζη 10, το πατρικό και προσωπικό γραφείο του Αντώνη, γιατί ήταν πάντα καλοδεχούμενος.
Το ωραίο είναι ότι αν και πολλοί Νεοδημοκράτες γνώριζαν για τη σχέση τους δεν ετέθη ποτέ θέμα γιατί ο Μάκης ήταν υπόδειγμα κομματικού στελέχους που δούλευε όσο λίγοι.
Είχε μια ανθρώπινη ομορφιά αυτή η σχέση, ο Αντώνης ενδιαφερόταν και ρώταγε πάντα τι κάνει ο Μάκης και ο Σκιαδάς φρόντιζε κάθε τόσο να προμηθεύει φρέσκα λαχανικά και φρούτα τη Μουρούζη χωρίς πολλές φορές να ενοχλεί τον Πρόεδρο.
Είναι αυτή η πουτάνα η ζωή, όπως λέω, που φτιάχνει τέτοιους δεσμούς με ανθρώπους που για τα υποτιθέμενα στάνταρ δεν κολλάνε.
Και όμως, αυτή η σχέση Σαμαρά-Σκιαδά δεν μπαίνει σε τέτοια στάνταρ, το έχω ξαναπεί η πραγματικότητα ξεπερνάει τα στερεότυπα.
Θυμάμαι το Μάκη, εκείνα τα χρόνια, να βρίσκεται κάπου κοντά λες και ότι ο Σαμαράς τον περίμενε, λες και ότι ήξερε ότι θα ήταν εκεί.
Πάμε και στο σήμερα γιατί πολλοί παραξενεύονται που βλέπουν το Μάκη κοντά στον Αντώνη.
Μετά τη νίκη και την Αρχηγία στη ΝΔ ο Σαμαράς ήρθε, όπως κάθε χρόνο, για Πάσχα στο Ναύπλιο.
Τσούρμο γύρω στο σπίτι του από στελέχη και "στελέχη" να χαιρετήσουν και να υποβάλουν τα σέβη τους.
Τώρα αν κάποιοι απ΄αυτούς είχαν πει όσα δεν σέρνει η σκούπα για τον Αντώνη ας το ξεχάσουμε.
Σάββατο πρωί ο Σαμαράς ήταν να πάει στο Άργος όπου θα συναντιόταν με τα εκεί στελέχη και "στελέχη" και όσο να΄ναι υπήρχε αμηχανία στην πλατεία του Αγίου Πέτρου, μη με αμφισβητήσουν γιατί υπάρχουν οι φωτογραφίες.
Φτάνει λοιπόν ο Αντώνης, βγαίνει από την προεδρική BMW και από πίσω βγαίνει ο Μάκης ο Σκιαδάς.
Ο παμπόνηρος Μεσσήνιος έδωσε το μήνυμα όχι από το τηλέφωνο, με FAX ή Mail αλλά αυτοπροσώπως.
Και όλοι κατάλαβαν.