Ένας Πολιτικός είναι δυνατός και "μετράει" όχι μόνο όταν ακούει καλά λόγια αλλά όταν τον λοιδορούν, τον βρίζουν ακόμα και όταν τον κοροϊδεύουν.
Είναι απλό γιατί συμβαίνει αυτό, μα γιατί έχει δύναμη και εξουσία.
Σήμερα ο Έλληνας Πρωθυπουργός μοιάζει αδύναμος και στα όρια της απαξίωσης αφού οι ξένοι πια παρεμβαίνουν απροκάλυπτα στα εσωτερικά της χώρας, η συνοχή της Κυβέρνησης έχει πάει προ πολλού περίπατο και το αδηφάγο Οικονομικοεκδοτικό κατεστημένο αρχίζει να του γυρίζει την πλάτη.
Με αποτυχημένους τους στόχους του Μνημονίου για την οικονομία της χώρας, γιατί για τους τοκογλύφους μια χαρά πήγε, ευρισκόμενος μπροστά στα πιεστικά προβλήματα για άμεση νέα χρηματοδότηση και αποδυναμωμένος είναι σαφές ότι δεν μπορεί να διεκδικήσει ούτε συναίνεση ούτε πολύ περισσότερο μεγαλύτερες θυσίες από το Λαό.
Μέσα σε λίγους μήνες εμφανίζεται και ο Αντώνης Σαμαράς να κάνει άλμα στη δημοτικότητα και στις λύσεις που μπορεί να δώσει αυτός σε σχέση με τον Παπανδρέου.
Με ένα αμφιλεγόμενο πρόγραμμα, το ΖΑΠΠΕΙΟ 2, που καθόλου όπως ανέλυσε ο Prefadoros δεν πείθει και με γραμμή "δεν ζητάμε εκλογές αλλά είστε ανίκανοι να κυβερνήσετε" (τι παραδοξότητα!), οι σημερινές "δημοσκοπήσεις" εμφανίζουν στα ίσα ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και Παπανδρέου με Σαμαρά.
Έτσι χθες στην Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών ο Αντώνης Σαμαράς δεν δίστασε να πει:
"Στην κυβέρνηση που θα συγκροτήσουμε, το υποβαθμισμένο σήμερα Υπ η Ναυτιλία θα αναβαθμιστεί και θα εξοπλιστεί με αρμοδιότητες ουσιαστικές. Και θα βρίσκεται υπό την άμεση εποπτεία του Πρωθυπουργού." (αντιγραφή από την ιστοσελίδα της ΝΔ) λες και προκηρύχτηκαν εκλογές και δεν το μάθαμε.
Εκτός κειμένου είπε "όταν σύντομα γίνουμε Κυβέρνηση και με τη βοήθεια του Θεού". Του Λαού Αντώνη.
Θα μου πεις ρε Prefadore τι θέλεις να πει ο Σαμαράς όταν βλέπει τον Παπανδρέου έτοιμο να σωριαστεί στο καναβάτσο;
Ο Prefadoros λέει μην υποτιμάτε έναν που φέρει στο DNA του Παπανδρεϊκό αίμα και τον μεγαλύτερο μηχανισμό εξουσίας που γνώρισε ο τόπος το ΠΑΣΟΚ.
Θα έχει πολλά επεισόδια το έργο μέχρι να έρθει η κάθαρση.
Αντιγράφω από το Βικιλεξικό:
Κάθαρση: (φιλολογία) ο εξαγνισμός, η λύτρωση από τη συναισθηατική ένταση που νιώθει ο θεατής ενός τραγικού έργου, όταν, με την λύση του δράματος, αποκαθίσταται η έννομη και η ηθική τάξη