Έτσι ακούσαμε και από επίσημα χείλη κάτι μεταξύ κατάργησης και περιορισμού τους προς χάριν της τουριστικής ανάπτυξης του Νομού.
Ο Κώστας Καράπαυλος στο blog του Αιρετικά εκφράζει την αντίθεσή του στην πλειοψηφική άποψη και προτείνει και κάποιους όρους για τη λειτουργία τους.
Δεν είμαι ειδικός για να έχει βαρύνουσα σημασία η δική μου άποψη, όμως αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι συνεχίζουμε να έχουμε τη νοοτροπία ότι ο μόνος οικονομικός κλάδος που υπάρχει είναι οι Υπηρεσίες.
Τα αποτελέσματα αυτής της νοοτροπίας και τελικά πολιτικής είναι και ένας από τους λόγους που η χώρα μας έφτασε εδώ που έφτασε αφού καταφέραμε σχεδόν να καταργήσουμε τον πρωτογενή και δευτερογενή τομέα της οικονομίας μας.
Προφανώς και οι Υπηρεσίες είναι πιο εύκολες από τη δουλειά στο χωράφι ή στη Βιοτεχνία και όλοι θέλουμε να βγάζουμε χρήματα χωρίς πολύ κόπο.
Δεν μπορείς όμως να βασιστείς μόνο στις Υπηρεσίες που επηρεάζονται και από πολλούς εξωγενείς παράγοντες και να αδιαφορείς για τους άλλους κλάδους.
Μια ισόρροπη ανάπτυξη όλων των δυνατοτήτων της περιοχής είναι το ζητούμενο.
Και δεν μπορώ να φανταστώ ότι στα αμέτρητα χιλιόμετρα παραλίας της Αργολίδας δεν υπάρχει χώρος για μια τέτοια δραστηριότητα σχεδόν μηδενικού κόστους εκτός της επιβάρυνσης του περιβάλλοντος που και αυτή μπορεί να ελεγχθεί.
Τώρα αν δεν είμαστε ικανοί να ελέγχουμε αυστηρά τη λειτουργία τους σε αυτό δεν φταίνε καθόλου μα καθόλου οι ιχθυοκαλλιέργειες.
Ας κοιτάζουμε λοιπόν τα θέματα πιο σοβαρά και μην καταφεύγουμε σε ανέξοδες θέσεις που μπορεί να μην κοστίζουν τίποτα αλλά δεν βοηθούν και στην αναγκαία πολυδιάστατη ανάπτυξη.