"Estamos despiertos ¿Qué hora es? Ya es hora de que se vayan". "indignados" griegos.
Αυτές τις λέξεις που μέχρι στιγμής αρνούνται να ξεστομίσουν τα πολιτικά κόμματα, ούτε καν να τις σχολιάσουν.
Κανένα κόμμα δεν έχει αναφερθεί στις χθεσινές μεγαλειώδεις και αυθόρμητες συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας Ελλήνων πολιτών σαν να μη συμβαίνει τίποτα.
Τη στιγμή που τρέχουν να σχολιάσουν την κάθε παπαριά του κάθε υποτίθεται μεγαλόσχημου δε βρήκαν να πουν δυο λόγια για τους χιλιάδες Έλληνες και την αντίδρασή τους.
Αποκαλύφτηκαν, ξεγυμνώθηκαν, ο φόβος που είχε κυριεύσει τους Έλληνες μεταφέρεται σιγά-σιγά σε αυτούς.
Ανήμποροι και ανίκανοι να δώσουν λύση στο αδιέξοδο που μας έφτασαν ελπίζουν στην εκτόνωση του Λαού και ξανά πάλι στα ίδια.
Γι΄ατό δεν μιλάνε, να κρατήσουν τις δυνάμεις τους θέλουν μπας και "μολυνθεί" κανένας από τους οπαδούς τους.
Ο Prefadoros για να είναι δίκαιος λέει ότι μόνο η Παπαρήγα απάντησε σε ερώτηση στη Λάρισα:
"... ανέφερε ότι «δεν αρκούν και δεν ανησυχούν το σύστημα».
Σχολίασε δε, ότι οι «Έλληνες δεν κοιμούνται» αναφερόμενη στο γνωστό σύνθημα και υπενθύμισε ότι στην Ελλάδα είχαμε τον μεγαλύτερο αριθμό απεργιών σε όλη την ΕΕ και επεσήμανε: «Κοιμισμένοι δεν είναι οι Έλληνες. Παραπλανημένοι ναι, σε σύγχυση είναι ο κόσμος. Και αγανακτισμένος. Η αγανάκτηση είναι δικαιολογημένη. Εμείς δεν σνομπάρουμε καμιά μορφή κινητοποίησης, ιδίως όσες εκφράζουν κάτι το αυθόρμητο. Οι μορφές των λαϊκών αγώνων δεν πρέπει να κατασκευάζονται στα κομματικά μας γραφεία».
«Όμως», σχολίασε, «οι πλατείες που μπορεί να γεμίσουν με αγανακτισμένους, πολύ εύκολα μπορούν και να αδειάσουν»."
Τι λέει ο Prefadoros; Ακόμα και η μπαρουτοκαπνισμένη Αλέκα που τόσο καλά γνωρίζει από λαϊκά κινήματα και ταξικούς αγώνες μοιάζει να προβληματίζεται γιατί όταν κατεβαίνει τόσος κόσμος, ίσως και περισσότερος, από την πιο καλά οργανωμένη διαμαρτυρία του ΠΑΜΕ τότε κάτι πιο δυνατό συμβαίνει μέσα στο Λαό.
Θα δούμε, μπορεί να ξανακουρνιάσουμε στον καναπέ μας, να κλειστούμε στους φόβους και τις ανασφάλειες μας,
Ἔτσι, στὴν σκοτεινὴ ταβέρνα
πίνουμε πάντα μας σκυφτοί,
σὰν τὰ σκουλήκια κάθε φτέρνα
ὅπου μᾶς εὕρει, μᾶς πατεῖ:
δειλοί, μοιραῖοι κι ἄβουλοι ἀντάμα!
προσμένουμε, ἴσως, κάποιο θάμα!
"Οι Μοιραίοι" Κώστας Βάρναλης