Έχω καιρό να ασχοληθώ με τα οικονομικοπολιτικά της χώρας μας, μάλλον συνειδητά, γιατί όπως έχω ξαναγράψει δεν θέλω να συμμετέχω σε στημένα παιχνίδια με γνωστή κατάληξη.
Ποια είναι η κατάληξη; και οι ποιο ανυποψίαστοι τώρα την έχουν καταλάβει.
Η εξαθλίωση του μεγαλύτερου μέρους του λαού, η φτώχεια, η ανεργία, η υποθήκευση της Εθνικής κυριαρχίας.
Είναι "στημένο" όλο αυτό; γίνεται από άγνοια ή ανικανότητα;
Δεν ξέρω τι είναι χειρότερο, όμως ξέρω όπως και όλοι μας ότι το "μάρμαρο" θα το πληρώσουμε εμείς.
Όχι μόνο σε χρήμα αλλά και στα βασικά συστατικά και χαρακτηριστικά της ανθρώπινης φύσης.
Χάθηκε το χαμόγελο, τα όνειρα για το μέλλον, ο φόβος έγινε κυρίαρχος, η θλίψη μας πλακώνει και ένα απέραντο γιατί;
Γιατί φτάσαμε εδώ; έχει και πιο κάτω;
Ο ποιο λογικός άνθρωπος του κόσμου αν παρακολουθεί αυτά που λέγονται και γίνονται εδώ και ενάμιση χρόνο στη χώρα μας στο τέλος θα παραφρονήσει.
Υπάρχει ελπίδα;
Θα το πιούμε το ποτήρι μέχρι τον άσπρο πάτο.
Ποια είναι η κατάληξη; και οι ποιο ανυποψίαστοι τώρα την έχουν καταλάβει.
Η εξαθλίωση του μεγαλύτερου μέρους του λαού, η φτώχεια, η ανεργία, η υποθήκευση της Εθνικής κυριαρχίας.
Είναι "στημένο" όλο αυτό; γίνεται από άγνοια ή ανικανότητα;
Δεν ξέρω τι είναι χειρότερο, όμως ξέρω όπως και όλοι μας ότι το "μάρμαρο" θα το πληρώσουμε εμείς.
Όχι μόνο σε χρήμα αλλά και στα βασικά συστατικά και χαρακτηριστικά της ανθρώπινης φύσης.
Χάθηκε το χαμόγελο, τα όνειρα για το μέλλον, ο φόβος έγινε κυρίαρχος, η θλίψη μας πλακώνει και ένα απέραντο γιατί;
Γιατί φτάσαμε εδώ; έχει και πιο κάτω;
Ο ποιο λογικός άνθρωπος του κόσμου αν παρακολουθεί αυτά που λέγονται και γίνονται εδώ και ενάμιση χρόνο στη χώρα μας στο τέλος θα παραφρονήσει.
Υπάρχει ελπίδα;
Θα το πιούμε το ποτήρι μέχρι τον άσπρο πάτο.