Δεν ξέρω αν ήταν 100.000 στο Σύνταγμα, οι φωτογραφίες πάντως αυτό δείχνουν, και χιλιάδες στις άλλες πλατείες της Ελλάδας, σημασία έχει ότι ένα μεγάλο κομμάτι του Ελληνικού Λαού φαίνεται να παίρνει οριστικά διαζύγιο με όλες τις οργανωμένες εξουσίες, κομματικές και συνδικαλιστικές.
Όταν στις σημερινές δημοσκοπήσεις τα δυο κόμματα ΠΑΣΟΚ και ΝΔ παίρνουν μαζί 40% και τα μικρότερα βρίσκονται στα ποσοστά που συνήθως παίρνουν εδώ και είκοσι χρόνια τότε τα πράγματα και οι συσχετισμοί έχουν αλλάξει.
Φυσικά και δεν διέκοψε κανένα κανάλι τη "ροή" του φανταστικού Κυριακάτικου προγράμματός του για να δείξει τους Αγανακτισμένους στις πλατείες.
Αν ήταν κάνα ντοπαρισμένο μετάλλιο θα είχαμε έκτακτες ειδήσεις και απευθείας συνδέσεις, άσε δε αν κατέβαιναν και τίποτα "χουλιγκάνια" στην Ομόνοια ή στο Φάληρο.
Βλέπεις όμως το να δείξεις ανθρώπους να διαμαρτύρονται "ακαπέλωτα" χωρίς από πίσω να κρύβονται συμφέροντα και καθοδηγητές είναι επικίνδυνο.
Ανατρέπει την επί χρόνια ελεγχόμενη αντίδραση και προσθέτει οπαδούς στην πλευρά των πολιτών που δεν φοβούνται πλέον και κυρίως αντιλαμβάνονται την παγίδα που τους είχαν στήσει.
Ο φόβος πια περνάει στο σύστημα εξουσίας που στη χώρα μας αποτελείται από τα Κόμματα, το Κεφάλαιο, τα ΜΜΕ και το Συνδικαλισμό.
Μια διαπίστωση που είναι συγχρόνως και ερώτημα για τις πέντε μέρες των συγκεντρώσεων:
Δεν σας κάνει εντύπωση ότι με τόσο κόσμο και ανοργάνωτο δεν έχει ανοίξει μύτη;
Σταματάω εδώ το μικρό σχόλιο αλλά θα επανέλθω.